Dit weekend was er crisisoverleg bij de familie Bush. Naast de top uit het campagneteam was er dubbele presidentiële inbreng in de vorm van pa Herbert Walker Bush en broer George W. Bush. Ze kwamen samen om te bepalen hoe het roer van de SS Bush om moet. Bush zakt weg in de peilingen, en de donaties lopen terug. Daarom gaat Jeb in ieder geval flink snijden in zijn personeel. Het salaris gaat met veertig procent naar beneden, en een kwart van de medewerkers op het hoofdkantoor moet weg.
Maar er zal meer moeten gebeuren. Landelijk staat Bush nu op de vijfde plek in de peilingen, op ruime afstand van Trump, Carson en Rubio, en zelfs achter Cruz. Ook in de primary-staten schiet het niet op. In Iowa staat Bush vijfde, in New Hampshire derde. Inmiddels is New Hampshire van levensbelang. Als hij daar niet goed scoort, verkleint dat zijn overlevingskansen aanzienlijk. Daarom gaat Bush zich vanaf nu vooral richten op de eerste staten, en laat de rest van het land links liggen.
Pa Bush volgt het allemaal met groeiende verbazing. De oud-president is inmiddels 91, maar leest drie kranten per dag en blijft tot laat op om alle tv-programmas rond de verkiezingen te zien. De Republikeinse partij is niet meer die uit zijn gloriedagen, en op sommige kandidaten (Trump) lijken de politieke regels niet meer toepasbaar. Hij snapt het niet meer, zo schrijft de New York Times in dit vermakelijke stuk. “I’m getting old at just the right time ”, zegt hij tegen vrienden. Maar opgegeven hebben ze het nog niet. Ma Bush loopt rond met een Jeb!-sticker op haar looprek, en pa houdt januari 2017 vrij, want dan is de inauguratie.
Waarom lukt het maar niet voor Bush? Het draait deze campagne om de politieke outsiders: Trump gaat nationaal nog altijd fier aan de leiding, maar is nu in Iowa ingehaald door die andere outsider: neurochirurg Ben Carson. Bush komt daar als establishmentkandiaat niet tussen. Hij presenteerde zich steeds als het redelijke alternatief voor Trump. Maar ook die positie raakt hij kwijt. Op dat punt is Marco Rubio hem voorbij gestreefd.
Ook komt Jebs persoonlijkheid niet goed uit de verf. Trump haalt hem het bloed onder de nagels vandaan door hem steevast ‘low energy’ te noemen. Mat en saai, en dus geen geschikt leider. (Trump gebruikt bij Carson nu hetzelfde trucje). Jeb ziet er inderdaad uit alsof hij een extra batterij kan gebruiken. Hij haalt geen energie uit het campagnevoeren, is stijfjes en verkrampt. Bush lijkt het gewoon niet leuk te vinden. Hieronder bijvoorbeeld, laat hij zich even gaan als hij wéér naar Trump wordt gevraagd.
De gevolgen van Bush’ slechte periode worden woensdagnacht duidelijk zichtbaar door zijn plek op het podium bij het derde Republikeinse debat. Frontrunner Trump mag in het midden, met naast hem Carson en Rubio, daarna pas Bush. Jeb schuift letterlijk langzaam uit beeld. Hij moet dit debat dan ook meer dan ooit goed voor de dag komen. Hij moet enthousiasme losmaken en zijn grote donoren gerust stellen. Bush moet laten zien waarom hij ooit als de onvermijdelijke kandidaat voor de Republikeinen werd gezien.
Dat is precies wat Clinton de afgelopen twee weken heeft gedaan bij de Democraten. Ze won het eerste debat. Ze kwam onbeschadigd uit de Benghazi-hoorzitting, en profiteerde zelfs van dit circus. Na elf uur verhoren had Clinton zich vooral neergezet als een vrouw met ervaring en dossierkennis, eigenlijk best geschikt voor het presidentschap. Een website noemde het haar beste, en langste campaign ad ooit. Als bonus besloot Joe Biden mede door Clintons presteren niet in de race te stappen.
Hillary Clinton veranderde in veertien dagen tijd van een kandidaat met een groot probleem, weer in de grote koploper. Dat zou die andere dynastie ook wel willen. Misschien moet pa Bush voor het volgende crisisoverleg nog wat extra presidentiële ervaring aanspreken, en even bellen met the comeback kid zelf, Bill Clinton.
Amerikawatcher.nl 
Geef een reactie