Amerikawatcher.nl

In politiek Washington is Trump de kandidaat tegen de gevestigde orde. Maar maatschappelijk gezien is hij zo  establishment als maar kan. Hij verdedigt de belangen van blanke mannen. En ja, daar komt ook racisme bij kijken.

Onze Uber-chauffeur Guillermo heeft zijn navigatiesysteem op Spaans ingesteld. Hij luistert naar een lokale Spaanstalige radiozender. Alleen de merknamen in de reclames versta ik. Ford, Chili’s en sportzender ESPN komen voorbij. Guillermo woont met plezier in Miami, en rijdt in een mooie auto. Hij lacht om het getoeter om hem heen. “The traffic here is crazy.” Dat is ook meteen het enige dat hij in het Engels kan zeggen. In Miami valt me weer op hoe groot de muren tussen verschillende bevolkingsgroepen zijn in de VS.

Latino’s doen vaak de klusjes die blanke Amerikanen niet willen doen. Ze houden vanuit de spoelkeukens de economie draaiende, maar maatschappelijk staan ze aan de zijlijn. In Texas is de grappig bedoelde uitdrukking “I’ll let my Mexican do it”, heel gewoon.  Trump wil het aantal illegalen verminderen. In eerste interviews na zijn verkiezing heeft hij bevestigd dat hij 2 à 3 miljoen illegalen direct uit wil zetten. Ter vergelijking: dat is evenveel als Obama in 8 jaar uitzette. Overigens is dit nog mild van Trump. Tijdens zijn campagne zei hij alle circa 12 miljoen illegale Hispanics te willen deporteren. (Dat zou overigens knap ingewikkeld worden, luister dit gesprek  maar eens terug)

Trump gaat er graag prat op dat hij een anti-establishment kandidaat is. Politiek gezien is hij dat ook. Maar maatschappelijk gezien is hij dat duidelijk niet. Hij is een rijke blanke man met alle kansen en mogelijkheden die daarbij horen. Trump had de Clintons op zijn bruiloft. Democraten en Republikeinen kwamen bij hem bedelen om campagnedonaties. Meer establishment dan Trump wordt het niet. Trump verwoordt de angsten van met name blanke mannen die hun hoge positie op de maatschappelijke ladder dreigen kwijt te raken. Dit is de bevolkingsgroep die jarenlang de dienst uitmaakte, voordat globalisering de markten open gooide en de latino’s en andere minderheden vaste voet aan de grond kregen.

De Trump-campagne flirt geregeld met de ‘alt right’-beweging. Een  groep die om nationalisme en bescherming van eigen cultuur draait, en waar ook racistische elementen in zitten. Trump wijst die elementen niet direct af. Hij probeert ze achter zich te houden zonder dat hij andere groepen van zich vervreemdt. De benoeming van beroepsprovocateur Steve Bannon tot zijn belangrijkste adviseur in het Witte Huis is een duidelijke aanwijzing dat Trump zijn koers ook als president niet verandert.

Bannon was als hoofdredacteur van het rechtse alt right-platform Breitbart.com verantwoordelijk voor heel wat discutabele headlines en veel complottheorieën. Een Trump-criticaster werd een ‘renegade Jew’, Vrouwen worden onaantrekkelijk van de pil, en de Confederate flag verwijst naar een glorieus verleden. En de lijst is nog langer. Volgens Bannons ex-vrouw wilde hij zijn tweelingdochters niet op een eliteschool in Los Angeles hebben omdat er teveel Joden rondliepen.

Trump richt zich nu op de Mexicanen. Dat lijkt raar in een land dat is opgebouwd door immigranten, maar dat wantrouwen richting nieuwkomers is er altijd geweest. Vraag maar aan de Ieren, de Italianen, de Grieken en Oost-Europeanen. Allemaal kregen ze het zwaar te verduren van de groepen die voor hen naar Amerika kwamen. Altijd was er de angst dat het zo zorgvuldig opgestelde recept van die nieuwe Amerikaanse samenleving verpest zou worden door nieuwe, onbekende ingrediënten. De nieuwkomers zijn criminelen, lui, snappen dit land niet. Ze zijn anders, en minder dan wij. Nu is het dus de beurt aan de Latino’s.

Trump heeft nooit precies uitgelegd op welke periode hij doelt als hij zegt dat hij Amerika “great again” wil maken. Maar een ding staat altijd centraal in zijn plannen: zorgen dat de blanke Amerikaan het weer voor het zeggen krijgt in Amerika. Diezelfde groep die al een paar honderd jaar de baas is in de VS. Het establishment dus.